"Bazen temizlemek, süpürmek ve tozunu almak gerek hayatın! Yeniden başlamak... Değişmek... Devir daim olanı değiştirmek, Rutinleri yıkmak! İpeğin kozasından çıkmasını sağlamak, Kanatlarını bir başka göğe doğru çırpmak, Ve dümeni başka bir rotaya kırmak gerek bazen... Usulca, Sessizce, Ve sevgiyle... Umutla, yeni başlangıçlara yelken açmak gerek bazen"  demiştim birkaç gün önce sosyal medya hesabımda yaptığım paylaşımda.  Malumunuz, sosyal medya hesapları en az güncel hayatın aktivitesi kadar önem arz eder oldu. Hele ki pandeminin başlamasıyla birlikte sosyal mecralara olan bu ilgi daha da arttı.  Kendi iç hesaplaşmamdan bir kesit idi yukarıdaki satırlar. Zihin jimnastiği yaptığım bir günümden geriye kalanlardı...Kişisel olarak ele aldığım konuyu sonrasında genele yayarak global hale getirmeye karar verdim!  Elbette yine kendi kendime... İçten içe, kabaca düşünerek.  Hayat akışını bireysellikten çıkarıp önce ülke insanlarına yaymak istedim. Hemen ardından ise dünya geneli olarak profili genişlettim.  Ülke gündemine kuşbakışı baktığımda; Devir daim olanı değiştirmek!  Rutinleri yıkmak!  Yeniden başlamak... Değişmek, Dümeni başka bir rotaya kırmak ve yeni başlangıçlara yelken açmak fikri çok cazip geldi!  Hele ki yurdum insanı ekonomik şartlar altında ve bozuk düzen hakkında bu derece yorulmuş ve yıpranmışken!  Değişimin zamanının geldiğini ve hatta değişmemek için ayak direndiğini fark edince tadım kaçtı! Neden, niye, niçin direniyoruz bizi üzen, yıkan, batıran ve fakir bırakan bir sisteme, anlamış değilim!  Düşündükçe kalbimi karalar bağladı! Ve anladım ki ülkemiz adına hayatın akışını değiştirmek pek de kolay değil! En azından zihinler akilane olana kadar!  Bu anlamda umudumu kestiğim ülkemden yola çıkarak, düşsel ve fikirsel olarak yaptığım yolculuğumu bu kez dünya geneline çevirdim. Pandemiyle kırılan dünya ülkelerinden de pek haz etmedim dersem yalan olmaz! Keza iç savaşlar, politik çekişmeler, küpünü doldurmaya çalışan dünyanın dev şirketleri ve onların altında ezilen diğerleri...Derken, bu örnekler de hoşuma gitmedi.  Hâl böyle olunca, kendi iç muhasebemin masum ve kendine yeten ve bir o kadar da huzurlu alemine kaçarcasına geri döndüm!  Ülkem ve sair ülkeler kötü gidişata birgün dur derler mi bilemem ama ben payıma düşen hayatın tozunu almak, süpürmek, temizlemek ve yeniden başlamak kısmına çoktan adım attım. Dümenimi başka bir rotaya doğru kırdım ve yelkenlerimi yeni bir okyanusa doğru açtım... Siz bu satırları okurken hayata açtığım yeni penceremden size el sallıyor olacağım, yol almış bir şekilde... Esen kalın.