En azından ben 2022' nin böyle olmasını diliyorum.  Eski sene yeni seneye devrederken tahtını, eş dostun bütün söylemleri, yüz ifadeleri hep aynı! "Eskisinden ne hayır gördük ki yenisinden ne bekleyelim?"  Sadece eş dost değil, millet olarak mutsuz ve umutsusuz. Her birimiz ruh gibiyiz! 2022' ye girerken kimimiz mali kaygıların derdinde, kimimiz kovid-19' la tanışmanın ve karantina altına alınmanın perişanlığında, kimimiz ise geleceğinin belirsizlik dolu düşüncelerinin esaretinde. Bir tane bile gülen yüz yok. Bir tane bile "Yeni Yıl" coşkusuna kapılan yürek yok. Sosyal hesap paylaşımları bile iç karartıcı, soluk, zifiri karanlık... Caddeler, mağazalar bomboş. Önceki yıllarda sokakları ve hatta neredeyse mahalle aralarını süsleyen konfetiler yok. Kupkuru her yer... Tatsız, cansız, silik... Velhasıl kelam mutsuz bir millet olduk. Umutsuz ve somurtkan. Bize yakışmayacak katılıkta...Sevimsiz, neşesiz.  Sene biterken herkes cebinin derdine düşmüş! Kimsenin gözü birşey görmez, kulakları hoş lakırdıları duymaz olmuş. Ne diyeyim; bizi bu hale getirenler utansın! Hepimizi  umutsuzluk gemisine bindirerek meçhule sürükleyenler utansın!   Herşeye rağmen 2022' ye mutluluk gözlüklerini takarak bakanlardan biri olarak, yaşadığımız gri günlerin bir gün biteceğine dair inancımı koruyor ve gelecek günlerin toplumumuz adına daha yaşanabilir olacağının ümidini taşıyorum.  2022' nin herkese sağlık, mutluluk, refah ve sevinç getirmesi dileğimle... Esen kalın.